कदाचित...

तू सोबत असतीस तर,
उन्हाचंही चांदणं झालं असतं,
काट्यांवरही चालता आलं असतं,
भेटलीच नसतीस जर कधी तू तरीही चाललं असतं,
कदाचित तुझ्याविनाही जगता येतं हे तरी मी विसरलो नसतं...

तू सोबत असतीस तर,
चांदण्यांनाही नूर आला असता,
आयुष्यात आनंदाचा पूर आला असता,
सामावलीच नसतीस जर प्रत्येक आठवणींत तू तरीही चाललं असतं,
कदाचित तुझ्या आठवणींनी वारंवार पापण्यांना तरी भिजवलं नसतं...

तू सोबत असतीस तर,
ग्रीष्मातही माझं जग बहरलं असतं,
तुझ्या प्रेमात माझं मन मोहरलं असतं,
रंगवलीच नसती तुझ्यासवे जीवनाची सारी स्वप्नं तरीही चाललं असतं,
कदाचित काही स्वप्नं कधीच पूरी होत नाहीत हे तरी मला समझलं नसतं...

तू सोबत असतीस तर,
माझ्या स्वप्नांना पंख फुटले असते,
अंधाऱ्या वाटेवर काजव्यांचे दिवे झाले असते,
केलंच नसतं जीवापाड प्रेम तुझ्यावर तरीही चाललं असतं,
तुला तर गमवालयंच मी कदाचित स्वतःला तरी सांभाळलं असतं...

- स्वप्निल संजयकुमार कोटेचा